कुठेतरी छानसे लिहिलेले आपल्या वाचनात येते,आपल्या मनात ते घर करून बसते. अशाच लिखाणांपैकी काही कुठेतरी छानसे वाचलेले.... Follow Me! Follow Me! Follow Me! Follow Me! Follow Me!

Friday, October 5, 2012

"अखेर मी जिंकलो...".- विश्‍वास नांगरे पाटील.


कर्तव्यदक्ष आय. पी. एस. अधिकारी विश्वास नांगरे पाटील यांना वाढदिवसाच्या लाख लाख शुभेच्छा..!! त्यांच्या मुलाखती दरम्यानचा त्यांचा किस्सा त्यांच्यांच जबानी ऐका....

"अखेर मी जिंकलो...".- विश्‍वास नांगरे पाटील.

हॉलचा दरवाजा ढकलून मी विचारलं,
"मे आय कम इन सर?
"येस'
"Good Morning Sir, Good Morning Madam.'
परवानगीनंतर मी बसलो. माझी मराठीतील उत्तरे पॅनेलला इंग्रजीतून सांगण्यासाठी कुलकर्णी मॅडम माझ्या शेजारीच बसल्या होत्या. घोड्याच्या नालाच्या आकाराचा पॅनेलसमोरचा टेबल होता व माझी खुर्ची त्यांच्यापासून थोड्या अंतरावर होती. मी त्यांना नखशिखांत दिसत होतो. माझ्या पायाची, बोटांची चलबिचल त्यांना जाणवत होती.
सुरेंद्रनाथ यांनी विचारले,""Vishwas, you have opted, Marathi medium, why don't you speak in English. There would be direct communication between you & us' मी अडखळत उत्तरलो "सर, मी ग्रामीण भागातला आहे. माझे इंग्रजी बोलणे जेमतेम आहे. मी मराठीत चांगल्या रीतीने उत्तर देऊ शकेन.'' कुलकर्णी मॅडमने त्यांना याचा सार इंग्रजीत सांगितला.
"No issue Vishwas, you can speak in broken English.``
म्हणजे मोडकं तोडकं इंग्रजी बोललास तरी चालेल. "OK Sir, I'll try my best' म्हणून मी सुरवात केली. त्यांनी मला पदवीधर झाल्यापासून तीन वर्षे काय करतो आहेस? असं विचारलं. मी इंग्रजीतून फाडफाड उत्तर दिलं.
"Sir, I have established one `Study Centre' at my village which works for the upliftment of the rural youths as well as for dissiminating rational and viable ideas in rural folks!
जनरल सुरेंद्रनाथ हसले व म्हणाले, Vishwas, you speak good English. (मी तेवढेच उत्तर पाठ करून ठेवले होते.) माझं खरं इंग्रजी पुढं सुरू झाले. दुसरा प्रश्‍न त्यांनी "घाशीराम कोतवाल' नाटकाबद्दल विचारला. ते वादग्रस्त का झाले, याचं समालोचन करताना मला स्त्रीलंपट या शब्दाला इंग्रजी शब्द सापडला नव्हता. मी behind woman म्हणून सांगितलं; ते कुलकर्णी मॅडमनी womaniser असे सुधारून घेतले. अशी गचके घेत मुलाखत सुरू झाली.
मला त्यांनी माझ्या Area of Interest बद्दल विचारले. मला "ग्रामीण भागातील युवकांचे संघटन व जनजागृती' हा विषय दिला होता. मी खेड्यातच मोठा झाल्यामुळे खेड्यातील प्रश्‍नांची जाण होती. अण्णा हजारे त्या वेळी "न्यूज'मध्ये होते. मी राळेगणसिद्धीला आठ दिवस राहून आलो होतो. अण्णांनी घडवून आणलेली कुऱ्हाडबंदी, चराईबंदी व श्रमदानाची पंचसूत्री यांची माहिती सांगितली. जसे प्रश्‍न आले, त्यांच्या उपप्रश्‍नाकडे पॅनेलला वळवू शकलो. जमेल तशी वस्तुनिष्ठ उत्तरे मराठी, हिंदी आणि इंग्रजीतून दिली. प्रामाणिकपणा सोडला नाही. शेवटचा प्रश्‍न मला चकित करणारा होता. लेफ्टनंट जनरल सुरेंद्रनाथ यांनी हिंदीत विचारले, ""विश्‍वास, इस दुनियामें तुम क्‍यों आए हो?'' मी क्षणभर गोंधळलो. मी माझ्या भूतकाळाकडं पाहिले आणि माझ्यावर प्रभाव टाकणाऱ्या कवितेच्या ओळी मी पॅनेलची परवानगी घेऊन उत्तरलो.
To fight the impossible dream
To fight the unbeatable foe
To bear the unbearable sorrow
To run where the brave dare not go
To right the unrightable wrong
To love pure and chaste from afar
To try when your arms are too weary
To reach the unreachable star
This my quest
To follow that star
No matter how hopeless
No matter how far
To fight for the right
Without question or pause
To be willing to march into hell
For a heavenly cause
"सर मी या जगात संघर्ष करण्यासाठी आलो आहे. हा संघर्ष करताना मला कोणताही थांबा घ्यायचा नाही. कोणताही प्रश्‍न विचारायचा नाही,'' असा शेवट मी केला. माझ्या या "फाइट फॉर राइट'चा योग्य परिणाम झाला. मला मुलाखतीत 300 पैकी 210 गुण मिळाले आणि माझी "आयपीएस'मध्ये निवड झाली. माझा एक संघर्ष संपला; पण दुसरा संघर्ष सुरू झाला होता.

आयुष्य खूप सुंदर आहे


आयुष्य खूप सुंदर आहे,सोबत कुणी नसलं तरी,
एकट्यानेच ते फुलवत रहा,
वादळात सगळं वाहून गेल,
म्हणुन रडत बसू नका,
वेगळ अस काही, माझ्यात खास नाही असं म्हणून उदास होऊ नका.

मृगाकडे कस्तुरी आहे,
फुलात गंध आहे,
सागराकडे अथांगता आहे,
माझ्याकडे काय आहे, असं म्हणून रडू नका,

अंधाराला जाळणरा एक सूर्य तुमच्यातही लपला आहे.
आव्हाहन करा त्या सूर्याला!!!!!
मग उगवेल तो तुमच्या आयुष्यात नवीन क्षितिज घेऊन.
अंधारामय रात्र संपवून सोनेरी किरणांनी सजून
मग रोजच उगवेल एक नवी सकाळ,
उत्साह ध्येयाने भारुन म्हणून म्हणतो....

आयुष्य खूप सुंदर आहे,
सोबत कुणी नसल तरी
एकट्यानेच ते फुलवत रहा...

फ़ेसबुकच्या भिंतीवरती


फ़ेसबुकच्या भिंतीवरती आजकाल,
टोळीयुद्धाचा भडका उडालाय....
टोळ्याटोळ्यांनी आदिमानवांनी,
काव्य रचनांचा फ़डशा केलाय....

जंगल झालंय कवितांचे सारे,
निबंध गोष्टीतर विचारु नका.....
कोण गप्पा मारतंय कुणीकडे,
तर कोण मारतंय कुणास हाका....

प्रत्येकाची वेगळीच टोळी,
पोष्ट नसतात फ़ाटकीच झोळी....
मारुन मुटकुन सैनिक आणतात,
जशी गळाला लटकती मासोळी....

टोळी आली की मोरक्या आलाच,
भाऊचा रोजचा तोराही नवाच....
त्याने काहीही भंकस लिहायचं,
पण कमेंटचा गठ्ठा त्याला हवाच...

Wednesday, October 3, 2012

ती संध्याकाळ


ती संध्याकाळ सुरेख होती,
अलगद पावसात बोचणारी थंडी होती
कपडे चिंब पण फिकर नव्हती,
कारण पावसात सोबत तू होती...

ती संध्याकाळ सुरेख होती ,
माती सुगंध पसरवत होती
गुद्घ्याभर पाण्यात वाट नव्हती ,
पण त्या पावसात तुझी साथ होती ....

ती संध्याकाळ सुरेख होती ,
टीप टीप थेंबाची गाणी होती
गाणी ऐकायची खरच इच्छा नव्हती ,
कारण पावसात तू माझ्या कानी होती...

आजही ती संध्याकाळ खटकते ,
मन आजही पावसात खूप रडते
पावसाचे पाणी तर तेच असते ,
त्या संध्याकाळची तू मला आठवते ...

ती संध्याकाळ खरच खूप सुरेख होती
कारण पावसात भिजणारी सोबत तू होती

जे. आर. डी. टाटा


आपलं नातं


असंच राहू दे ना आपलं नातं
त्याला उगाच प्रेमाचं नाव नको देऊया
आहोत ना एकमेकांसाठी खास
मग एकमेकांना घाव नको देऊया!,

द्यायचंच असेल तर देऊ ओठांवर हसू,
कधी उदास असू, तर खुदकन हसता येईल,

हृदयामध्ये थोडी अशी जागा
जीवनाच्या वाटेवर दमलो कधी,
तुझ्या सोबतीने बसता येईल,

पण ज्या छळतील आपल्याला अशा
आठवणींचा गाव नको देऊया
असंच राहू दे ना आपलं नातं
त्याला उगाच प्रेमाचं नाव नको देऊया!

प्रेमात नेहमी दुःखच असते.
मग कश्याला त्या दुखाच्या वाट्याला जाउया,

प्रेम आहे न दोघात हे
आपल्या नजरेला कळू दे ना,

असंच राहू दे ना आपलं नातं

त्याला उगाच प्रेमाचं नाव नको देऊया!

नाते तुझे अन माझे


तुझे अन माझे नाते
सागरात सामावणाऱ्या निर्मळ नदी सारखे,
तुझे अन माझे नाते
फुलास बिलगणाऱ्या वेड्या भुंग्या सारखे,
तुझे अन माझे नाते
चंद्रास एकटक पाहणाऱ्या प्रेमवेड्या चाकोरासारखे,
तुझे अन माझे नाते
झाडाला कवटाळनार्या कोवळ्या वेलीसारखे,
तुझे अन माझे नाते
उन्हात सुखावणाऱ्या थंडगार वाऱ्यासारखे,
तुझे अन माझे नाते
तसेच सर्वांसारखेच तरी निराळे
जमिनीवर राहून सुद्धा आकाशापर्यंत पोचणारे
मनाच्या कुपीत दडवून ठेवलेल्या प्रेमरूपी अत्तरासारखे
असे हे नाते तुझे अन माझे
शिंपल्यात जपून ठेवलेल्या सुंदर मौल्यवान मोत्यासारखे