आठवतो तो समुद्र किनारा

आठवतो तो समुद्र किनारा
जिथे तू मला भेटायला यायचीस 
लाटां सारखं परतून परतून
तू मला मिठीत घ्यायचीस 


आठवतो तो समुद्र किनारा 
जिथे हसता हसता आपण भांडायचो 
आकाशाला धरतीवर ओढून 
डोळ्यातलं नक्षत्र सांडायचो 


आठवतो तो समुद्र किनारा 
जिथे वाळूत बोटे रूतलेली
छोट्याश्या आपल्या घराची
स्वप्नांची पहिली वीट घातलेली 


आठवतो तो समुद्र किनारा 
जिथे वचनांची बरसात असायची 
साक्ष म्हणून, दूर कुठेतरी 
एक क्षितिजरेष दिसायची 


मला सारं सारं आठवतं 
आठवतं नाही ते तुला काही 
आपण बांधलेल्या वाळूच्या
घराची वीट मात्र ढासळली नाही...